Op verzoek heb ik mee gedaan met een open-call voor een ontwerp aan het Dennispad in Zandvoort. Dit ontwerp is gekozen door de kunstcommissie en de bewoners van het appartementen complex.

Algemeen

Het Dennispad vormt de overgang van de Boulevard naar het natuurgebied de Amsterdamse waterleidingduinen. Van Noord naar Zuid vormt het een ’ingang’ naar het natuurgebied, van Zuid naar Noord is het de entree naar het dorp, naar de Boulevard.

Het is een overgang van menselijke activiteit naar ruige natuur, van drukte naar stilte, van strak naar ruig. Van zout naar zoet.

Inspiratie

Deze overgang van de verschillende contrasten is de inspiratie voor mijn ontwerp. Het contrast wil ik terug laten komen in hoe het materiaal is behandeld. Van geschild hout naar gezaagd hout. 

Er wordt een afbeelding aangebracht in het (gezaagde) hout, door middel van een cnc frees. Deze palen staan in een hoek op de wand. De afbeelding is van twee kanten verschillend en ligt verdiept in het hout. Schaduw werking en perspektief maken deze afbeelding zichtbaar. In de twee afbeelding worden de woorden zoet en zout verwerkt.

Deze lokatie vormt een ’natuurlijke’ ingang van een prachtig gebied wat duurzaam is en altijd zo zal blijven. Het winnen van het zoete water is de verzekering voor de toekomst van dit gebied. Naast de zee en de boulevard is dit natuurgebied een enorme rijkdom die Zandvoort te bieden heeft.

Door de lijn van palen door te trekken in het landschap wordt de overgang een onderdeel van het landschap.

Mijn werk kenmerkt zich door het gebruik van natuurlijke materialen en de vergankelijkheid daarvan mee te nemen in het werk. In dit voorstel staat het gebruik van hout centraal. Het hout gaat verweren, gaat vergrijzen. Dit is juist wenselijk, hier door wordt het een geheel met de omgeving. 

In deze omgeving zijn de weersomstandigheden van dien aardt, dat het grote invloed heeft op het materiaal. Het werken met afgewerkt hout, en ruw hout, maakt de verwering in de loop van de tijd zichtbaar en is een onderdeel van het werk.

Met dank aan: Gemeente Zandvoort, Bert Lambers-Houtzagerij en montage, Kees le Clercq-CNC freeswerk, Jeroen Diderik-digitalisering, Tjaling de Boer-montage, bestuur stichting Tuig